Beate Uhse przyszła na świat w roku 1919, była kobietą silną i przedsiębiorczą. Odkąd brat opowiedział jej w dzieciństwie mit o Ikarze chciała latać - marzenie to ziściła kończąc (jako jedyna kobieta) kurs pilota, później służyła w hitlerowskiej Luftwaffe. Jej matka lekarka - (jedna z 5 pierwszych kobiet w Niemczech, które wykonywały ten zawód) próbowała wnieść do społeczeństwa świadomość seksualną i zasady higieny. Beate zapamiętała z dzieciństwa rozmowy z mamą na temat prokreacji i higieny intymnej - był to dla niej temat na tyle naturalny, że postanowiła pomóc społeczeństwu i przekazać wiedzę której wówczas brakowało.
W roku 1962 założyła pierwszy sex shop, mimo że pornografia była nielegalna w Niemczech do roku 1976.
fot. Beate Uhse Archiv
W wieku 25 lat zaczęła wydawać broszurkę o antykoncepcji pod nazwą Schrift X, która rozchodziła się jak świeże bułeczki w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy. Europa podnosiła się po II wojnie światowej, seks był tematem tabu, a ludziom brakowało świadomości w dziedzinie higieny i antykoncepcji. Dwa lata później wydała nowy katalog pod nazwą Higiena Małżeńska, który uzupełniła o środki antykoncepcyjne oraz artykuły uświadamiające. Kilka lat później we Flensburgu otworzyła swój pierwszy Sex shop pod nazwą Specjalistyczny Sklep Higieny Małżeńskiej i jako jedyna przez długi czas podpisywała się pod takiego typu działalnością imieniem i nazwiskiem oraz otwarcie przyznawała, że każdy z nowych produktów osobiście testuje. W asortymencie znajdowały się wibratory, kasety, prezerwatywy, bielizna erotyczna i książki. Poruszała w nich tematy impotencji i oziębłości z którymi zmagali się ludzie po wojnie - po ciężkich traumach i stracie ukochanych. Beate była dla nich terapeutką i głównym źródłem wiedzy.
Policja organizowała częste naloty na jej firmę i groziła więzieniem za deprawowanie nieletnich i promocję antykoncepcji. Kilka razy stanęła przed sądem, jednak zawsze potrafiła się skutecznie obronić. Jest to spore osiągnięcie, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy Himmlera nakazywały karę wiezienia za samo publiczne używanie słowa penis.
Dopiero za czasów rewolucji seksualnej w latach '70 została okrzyknięta bohaterką i przyznano jej Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec - najwyższe odznaczenie w Niemczech. Uhse otworzyła jeszcze kanał telewizyjny, sklepy w ponad 50 krajach, napisała autobiografię i weszła na giełdę.
Beate odeszła w 2001 roku przegrywając walkę z rakiem. Do dziś funkcjonuje jej Muzeum Erotyki, na temat jej życia został nakręcony również film Beate Uhse - prawo do miłości.
Jej motto życiowe brzmiało:
"To nie silni pokonają słabych, ale szybcy wolnych"
0 komentarze:
Prześlij komentarz